Het loopje naar de Action in winkelcentrum Lelycentre vanuit woonzorgcentrum De Uiterton is vervangen voor een bezoekje aan de paarden van de nabijgelegen stallen: de activiteiten van de dagbesteding in Lelystad vinden sinds zes weken plaats in een verbouwd woonhuis in de wijk Groene Velden, naast woonzorgcentrum ’t Landleven. Het resultaat van de verhuizing is prachtig: de cliënten zijn rustiger en voelen zich thuis door de huiselijke sfeer van het woonhuis.
“Er is hier rust en een mooie, natuurlijke omgeving,” vertelt begeleider Connie. “We hadden van tevoren wel vragen bij de nieuwe locatie, zou het bijvoorbeeld wel groot genoeg zijn?” Nu blijkt de meer compacte ruimte juist voor verbinding te zorgen. “We zitten nu meer met elkaar aan tafel, in plaats van verdeeld in zithoeken. We zitten dichter bij elkaar en hierdoor kómen we ook dichter bij elkaar: er is meer contact en de mensen die introvert zijn komen tijdens gesprekken ook meer aan bod.”
Een sterker team door de verhuizing
De overgang naar een andere plek verliep goed voor de cliënten, iets wat toch spannend is voor mensen met dementie. Op de verhuisdag zelf moest het team van begeleiders wel nog even met zijn allen de schouders eronder zetten: “We waren hier om acht uur en toen bleek dat de verhuizers de dozen en meubels niet op de goede plek hadden gezet. Om elf uur zouden de cliënten komen, dus we zijn met zijn zevenen als een stel mieren te werk gegaan en hebben alles op z’n plek gezet. Uiteindelijk stond om elf uur de koffie en het gebak klaar. Het was even stressen, maar het heeft de band van het team juist sterker gemaakt, omdat we daarna zo voldaan waren. Toen de bewoners binnenkwamen waren ze heel positief, wat ons vervolgens natuurlijk nog blijer maakte.”
Knuffelen met de paarden van de stal
De nieuwe plek brengt ook nieuwe mogelijkheden voor activiteiten met zich mee. Zo krijgen de paarden van de naastgelegen paardenstal Happy Horse Stable veel aandacht van de cliënten. “Sommige cliënten gaan eerst ’s ochtends even met de paarden knuffelen. En één paard staat regelmatig op ons grasveldje te grazen.” Het beschutte terrein met veel beplanting zorgt er ook voor dat de cliënten ook hun eigen gang kunnen gaan, los van een groepsactiviteit. “De mensen lopen even naar de paarden, gaan buiten op het terras zitten, halen dode bloemetjes uit de planten of pakken een gieter om de planten water te geven. En we hebben een moestuintje waarin we zelf groente en fruit verbouwen, zoals radijsjes en aardbeien, die we vervolgens tijdens de lunch samen eten.”
Er is ook contact met de ‘buren’: de bewoners van woonzorgcentrum ’t Landleven. “Laatst zijn we naar de kippenren op het terrein van ’t Landleven gelopen. Daar werden we door een collega van één van de huisjes van ’t Landleven naar binnen geroepen om samen met de bewoners een kopje thee en koffie te drinken. Dat was zo gezellig, en al was het maar een klein stukje lopen, de cliënten hadden toch het gevoel dat ze even op stap waren geweest. Sommigen hebben het er nu nog over.”
Een hechte buurt
Ook mooi is de samenwerking met andere bedrijven in de nabije omgeving. “De aanwezigheid van alle bedrijven hier in de buurt zorgt voor nieuwe activiteiten: zo zijn we uitgenodigd om eens langs te komen bij de theeschenkerij en ook bij de nabijgelegen zorgboerderij. De cliënten van de zorgboerderij zijn op hun beurt weer welkom bij ons. En deze week zijn we naar de fruitkweker gewandeld om kersen te kopen. Die hebben we daarna samen schoongemaakt en lekker opgegeten. Het is een hechte buurt en dat is heel leuk. Het bevalt ons hier echt hartstikke goed.”
