Dieren kunnen een positief effect hebben op mensen met dementie. Met een hond in de nabijheid zoeken mensen meer contact, worden zij alerter en lachen zij meer. Een reden voor de dagbesteding in Almere om elke week bezoek te krijgen van vrijwilliger Jolanda en haar hond Bobby. Elke dinsdag komt Jolanda langs met Bobby, om te wandelen, te knuffelen of gewoon te ‘zijn’. Tot grote vreugde van alle aanwezigen!
“Twee jaar geleden werkte ik nog als systeembeheerder in de ICT. Toen onze hele afdeling boventallig werd verklaard, kwam ik thuis te zitten. Op dat moment dacht ik: ik heb lang genoeg gewerkt, ik ga iets doen wat ik écht leuk vind. Ik zag op Facebook een oproep, waarin iemand gezocht werd die één keer in de week, twee uurtjes bij de dagbesteding in Almere langs wilde komen met een hond. En dat leek me ontzettend leuk. Het positieve effect van de aanwezigheid van dieren bij ouderen had ik daarvoor al in mijn eigen omgeving gezien. Mijn moeder woont alleen en heeft door een hersenbloeding een wat brozere gezondheid. Als ik bij haar op bezoek kom, vindt ze het altijd heel leuk als ik de hond meeneem. Ik zie dat het haar goed doet. Daarom was ik ervan overtuigd dat de cliënten van de dagbesteding op zouden leven van het bezoek met één van mijn honden.”
“Bobby is gewend aan mensen die hem aanraken”
“Ik heb vijftien honden. Mijn eerste hond kocht ik samen met mijn man, en dat was een kruising Pekingees. Daarna wilden we er eentje bij: en dat werd ook een Pekingees. Daarna leek het ons leuk om een keer een nestje te hebben en gingen we op zoek naar een reu. Af en toe hadden we een nestje en op die manier werd de liefde voor Pekingezen een uit de hand gelopen hobby en hebben we nu dus vijftien honden. Hoewel ik vijftien honden heb, zijn ze niet allemaal per se geschikt om mee te nemen naar de dagbesteding. Ik kom daarom meestal met Bobby, een reu van vijf jaar oud. Hij is heel rustig en omdat ik ook met hem naar hondenshows ga, is hij gewend aan drukte en mensen die hem aanraken. Omdat hij klein is, kan hij niet tegen mensen opspringen. Iets wat echt niet wenselijk zou zijn bij de cliënten van de dagbesteding.”
“Cliënten fleuren op van de een-op-een-momenten met Bobby”
“Op de dagen dat ik er met Bobby ben, gaan we vaak een stukje wandelen. Maar op de dagen dat we lekker binnen blijven, is enkel het feit dat Bobby er is vaak al voldoende om te zorgen voor extra gezelligheid. Bobby ligt aan iemands voeten of loopt even langs en krijgt dan een knuffel. Van een-op-een-momenten met Bobby fleuren de cliënten op. Al tijdens de eerste middag dat ik er was, zette begeleider Annemarie Bobby op schoot bij een dame die vaak wat stil is en wat verdrietig overkomt. Ze begon direct te stralen. Zijn aanwezigheid levert naast enthousiaste reacties ook gespreksstof op: sommigen vertellen bijvoorbeeld dat ze vroeger ook een hond hebben gehad, maar dat dat nu niet meer kan. Vaak vinden ze dat wel jammer.”
“In eerste instantie was de oproep voor twee uur per week. Maar tijdens het kennismaken ben ik gelijk de hele middag gebleven, en nu ben ik er dinsdag de hele dag en regelmatig ook op donderdag. Ik vind het gewoon hartstikke leuk. De mensen zijn leuk en het is heel gezellig. Ik help daarbij met koffie en thee schenken en ondersteun de begeleider bij de activiteiten. Als er iets op het programma staat, waarbij het niet handig is als Bobby meekomt, dan kom ik gewoon zonder Bobby. ‘Waar is Bobby?’, is dan wel het eerste wat de cliënten vragen.”
Ook vrijwilliger worden bij Woonzorg Flevoland? Neem contact op met onze vrijwilligerscoördinator.
